Ankieta do cyklu Powieściopisarz
Dzisiaj kończymy rekrutację do cyklu Powieściopisarz. Mamy już wybrane trzy grupy, w których wspaniałe i ambitne osoby będą pracować nad swoimi projektami.
Tymczasem postanowiłyśmy, że wypełnimy ankietę, którą przesyłamy kandydatom i kandydatkom ubiegającym się o udział w cyklu Powieściopisarz. Zapraszamy zatem do lektury oraz do śledzenia naszego profilu na Fb, gdzie znajdziecie wszystkie bieżące informacje.
Moje imię i nazwisko/pseudonim…
Barbara Sęk
Nina Bylicka-Karczewska
Piszę, bo… (określ swoje motywacje).
BS: Piszę, bo w ten sposób mogę usystematyzować własne poglądy, zadaję sobie trudne pytania, na które próbuję znaleźć odpowiedź. Wyżywam się emocjonalnie. Piszę również dlatego, że to pozwala mi się doskonalić, zakładać z samą sobą, czy podołam. To taka droga dla poszukiwaczy, którym ciągle mało – będą dążyć do ideału i przez to, że nigdy nie będą mieli szansy go osiągnąć, zawsze będą mieć zajęcie, coś, co ich trzyma. Bo gdzieś w tym wszystkim jednak ta droga jest ważniejsza niż sam jej cel. Piszę, bo to czyni mnie to człowiekiem bardziej cierpliwym, skupionym, empatycznym. Pozwala też zdobyć uznanie. Bo chcę rozstrzygnąć, czy bardziej to kocham, czy bardziej nienawidzę.
NBK: Piszę, ponieważ czuję taką potrzebę. Pisanie spełnia dla mnie wiele funkcji. Kiedyś bardziej jako autoterapia, teraz bardziej przepływ emocji, możliwość podzielenia się moim spojrzeniem na określone problemy, tematy. Dzięki pisaniu mam pretekst do uzyskiwania własnej przestrzeni, której potrzebuję w dużych ilościach.
Pisanie pozwala mi na rozwijanie się jako osoba, pozwala mi osiągać moje personalne cele.
Piszę od… (podaj orientacyjny staż).
BS: Prozę od trzynastu lat, wcześniej scenariusze teatralne.
NBK: Pięciu lat. Wcześniej, jako nastolatka pisałam wiersze, pamiętniki, krótkie opowiadania.
Ostatni raz napisałem(-łam) tekst literacki… (podaj orientacyjny termin, wyjaśnij, czy był to fragment powieści czy inny tekst).
BS: Tydzień temu – fragment powieści (brudnopis).
NBK: Dzisiaj.
Częstotliwość mojego pisania… (określ, czy piszesz regularnie czy z doskoku, zasygnalizuj, czy zajmujesz się wyłącznie powieścią, czy realizujesz także inne projekty).
BS: Lepiej nie mówić. Piszę raz na ruski rok, gdy czuję tego głód. Gdy zaczynam się litować nad porzuconymi bohaterami do tego stopnia, że przesłania mi to trudność procesu twórczego. Realizuję dwa materiały jednocześnie – dwa powieściowe. Pierwszy raz w życiu stosuję płodozmian, bo dotychczas nie odrywałam się od jednego, bieżącego projektu. Chyba prowadzenie firmy zaczyna mnie uczyć podzielności uwagi. Co do innych form, dziennikarskich, copywriterskich – codziennie coś – a propos firmy: a to recenzja, a to wywiad, a to artykuł na bloga, a to treści marketingowe na stronę i media społecznościowe.
NBK: Jeśli jestem w fazie pisania określonego projektu, to staram się pisać regularnie, aby utrzymać się w klimacie tekstu. Pomaga mi pisanie nawet tysiąca znaków dziennie i świadomość, że idę do przodu. W przypadku planowania, rozmyślania o fabule, nie piszę wcale, ewentualnie tworzę luźne notatki.
Przy jednym posiedzeniu nad tekstem, jestem w stanie średnio napisać… (podaj liczbę znaków ze spacjami, jeśli ją znasz).
BS: 10 tys. znaków ze spacjami, jeśli piszę na planie i na czysto. Jako draft – 20 tys. znaków ze spacjami. Oj, jak ciężko później to poprawić – nie lubię tak, po fakcie zawsze się zżymam, że to sobie zrobiłam.
NBK: Ok 10 tys. znaków ze spacjami, ale jest to materiał do poprawek.
Moje twórcze nawyki… (opowiedz nam o tym, czy piszesz za dnia, czy w nocy; w ciszy przy muzyce, przy biurku czy łóżku, przy kawie, herbacie czy alkoholu, długimi i nagłymi rzutami, czy regularnie, ale niewiele, czy masz wypracowane już jakieś schematy korekty tekstu itp.).
BS: Jeśli już piszę i mamy mówić o prozie, a nie tekstach użytkowych, to tylko noc. Ciszę gwarantuje mi… muzyka. Zawsze na słuchawkach, to pozwala mi się odciąć. Słucham zawsze czegoś, czego słucha mój bohater lub takiej muzyki, która mi się wpisuje w nastrój tekstu, często muzyki filmowej, jest epicka. Tworzę powieściowe playlisty. Nigdy nie pracuję przy biurku – to zbyt oficjalne, a ja nie lubię czuć, że tyram. Piszę wyłącznie w łóżku. Potrzebne papierosy, kawa, herbata, ewentualnie piwo lub wino – tylko niskie procenty, bo powieść i alkohol w mocnych dawkach to złe połączenie. Lubię przy tym przytłumione światło i zapach kadzideł. Staram się poprawiać na bieżąco. Dzień pracy zaczynam od poprawek materiału z poprzedniego posiedzenia.
NBK: Robię wiele rzeczy w jednym czasie, często jestem rozproszona i staram się z tym walczyć, ale też jestem do tego przyzwyczajona. W związku z tym piszę w różnych miejscach: w pociągu, przy biurku, w łóżku, na kanapie jednocześnie jednym okiem oglądając bajkę z córką. Nie potrzebuję ciszy, wręcz powiedziałabym, że cisza mnie irytuje. Robię częste przerwy, idę po coś do picia, jedzenia, kręcę się. Często zmieniam miejsca, w których piszę i to mi pomaga. Lubię pisać w podroży, dużo więcej mam wtedy kreatywnych pomysłów.
Jeśli mam pomysł, to piszę dalej; jeśli nie, to po prostu poprawiam to, co już napisałam.
Moje doświadczenie literackie… (wymień kursy, w których brałeś(-łaś) udział, nagrody w konkursach literackich, publikacje, jeśli oczywiście masz za sobą takie doświadczenia).
BS: Nigdy nie brałam udziału w sensu stricte kursach, ale konsultowałam fragmenty debiutanckiej powieści na portalu Liternet i Portalu literackim. Nagroda – na koncie jedna, która była dla mnie bramą do wydania, dała motywację do skończenia projektu – I miejsce w „Akcji Twoje 10 minut”. Był to konkurs organizowany przez Znak, Virtualo, Fundację Nowej Sztuki Znaczy Się i XV Targi Książki w Krakowie, podczas których miałam szansę zaprezentować fragment tworzonej debiutanckiej powieści.
NBK: Brałam udział w kursach Pasji Pisania.
Gatunki, które najczęściej realizuję… (podaj co najmniej jeden).
BS: Obyczaj, społeczny obyczaj, psychol.
NBK: Obyczaj, społeczny obyczaj
Gatunki, które najchętniej czytam… (podaj co najmniej jeden).
BS: Literatura faktu.
NBK: Literatura psychologiczna.
Moi ulubieni autorzy(-rki), książki… (podaj co najmniej jedno nazwisko lub jeden tytuł, uzasadnij w jednym zdaniu, co powoduje, że lubisz tę prozę).
BS: Ian McEwan, bo robi mi miazgę z mózgu. David Nicholls, bo przez niego śmieję się przez łzy.
NBK: Dostojewski – pomimo upływu czasu od powstania tej twórczości, jego powieści wzbudzają we mnie uniwersalne refleksje o kondycji człowieka w świecie, o podstawowych wartościach, pojęciach dobra i zła.
Rocznie czytam… (podaj orientacyjną liczbę książek).
BS: Do 20, nie licząc powieści na cyklu „Powieściopisarz”, co łącznie dodaje od pół do jednej książki miesięcznie, licząc objętościowo materiał wszystkich grup. Więcej oglądam, niż czytam. Film, teatr – moje ulubione muzy.
NBK: Ok. 18-22
Dobrze w prozie radzę sobie z… (wymień co najmniej jedno zagadnienie warsztatowe, np. opis, dialog itp.).
BS: Kreacje postaci, tło psychologiczne, mnogość bohaterów, zmiany POV, narracja, retrospektywa, konflikt fabularny, rys społeczny, dialog, show don’t tell, język – poprawność.
NBK: Kreacje bohaterów, zbliżenia, pokazywanie zamiast opisywania, bliskość.
Ciężko w prozie radzę sobie z… (wymień co najmniej jedno zagadnienie warsztatowe np. opis, dialog itp.).
BS: Mniej obszerne formy od powieści, okrojony świat przedstawiony, opis, budowanie klimatu, osadzenie akcji w miejscu, ogarnięcie objętości, łączenie i przeplatanie wątków, stwierdzanie zamiast opisywania, panowanie nad objętością, początki, zakończenia, suspens, plot-twisty, finezja języka.
NBK: Mnogością bohaterów, kilkoma planami, oprócz tego interpunkcją, imiesłowami, skrótami myślowymi.
Moje oczekiwania względem cyklu konsultacji “Powieściopisarz” oraz moje plany literackie…(określ, czego oczekujesz od grupy i trenera i do czego nasze konsultacje powinny Cię doprowadzić).
BS: Chciałabym, aby jakość tego cyklu była tak wysoka, by redaktor wydawniczy miał jak najmniej roboty. Chciałabym wykonać na tekstach pracę agenta literackiego, czyli przygotować je pod preferencje poszczególnych wydawców. Chcę pomóc stworzyć tzw. poziom druku i potencjał rynkowy. Dodatkowo przygotować autorki i autorów do współpracy z oficynami – tak merytorycznie, jak i mentalnie.
NBK: Chciałbym wspierać pisarki i pisarzy w ich drodze, aby otrzymali realne narzędzia pisarskie. Chciałabym również udzielić im miękkiego wsparcia, niezbędnego do satysfakcjonującej realizacji projektów powieściowych.
Tytuł mojej powieści… (podaj jedną lub kilka propozycji).
BS: Równolegle tworzę powieści – Piętnaście pięter ponad kocham oraz Między nami pokój. Nowaków 3, Pod innym dachem prawie skończyłam.
NBK: Aktualnie pracuję nad powieścią, którą wstępnie nazwałam: Tak naprawdę nie chcesz wiedzieć.
Gatunek mojej powieści… (podaj jeden gatunek, nawet jeśli tworzysz hybrydę).
BS: Piętnaście pięter ponad kocham – melodramat/obyczaj/saga rodzinna/realizm magiczny/powieść drogi/z wątkiem kryminalnym – całkowita hybryda.
Między nami pokój – obyczaj/psychol.
Nowakowie. Tom 3. Pod innym dachem – społeczny obyczaj/saga rodzinna.
NBK: Papierowa miłość i Krucha miłość – lit. społeczno-obyczajowa.
Aktualnie – obyczajowa w kierunku powieści psychologicznej.
Grupa docelowa mojej powieści… (określ, kto może być zainteresowany Twoją twórczością, np. kobiety/mężczyźni; dzieci/seniorzy itp.).
BS: Piętnaście pięter ponad kocham – kobiety, wiek pow. 20 lat.
Między nami pokój – kobiety, wiek pow. 30 lat.
Nowakowie. Tom 3. Pod innym dachem – kobiety, wiek pow. 20 lat.
NBK: Dorośli 30+
Mój pomysł na powieść w jednym zdaniu… (określ bohatera i wiodący wątek według schematu: kto, co zrobił i co z tego wynikło, np. stary proboszcz znalazł na strychu plebanii od lat poszukiwane dzieło sztuki, postanowił je potajemnie sprzedać i zagarnąć pieniądze dla siebie, co wyszło na jaw i spotkało się ze sprzeciwem parafian).
BS: Piętnaście pięter ponad kocham – Martyna Lis w rok po śmierci ukochanego, Kamila Kruka, postanawia ujawnić, jaka była jej rola w samobójstwie chłopaka.
Między nami pokój – Rodzina udziela wywiadu dziennikarce, która tworzy reportaż o kazirodczych związkach.
Nowakowie. Tom 3. Pod innym dachem – Najstarsze dzieci Nowaków, Tomek i Kasia, dorastają, zakładają własne rodziny i muszą się zmierzyć z syndromem dorosłego dziecka rozwiedzionych rodziców.
NBK: Olga wyrusza w podróż, mającą na celu poznanie i zrozumienie przeszłości matki, a w szczególności znalezienie odpowiedzi na pytanie, kim jest jej ojciec.
Mój pomysł na powieść wziął się… (w maksymalnie kilku zdaniach nakreśl genezę swojego projektu).
BS: Piętnaście pięter ponad kocham: Z doświadczenia życiowego, z rozważań nad zasadnością eutanazji i rozważań nad tym, kto i kiedy może decydować o życiu swoim i innych oraz do jakiego stopnia nim rozporządzać.
Między nami pokój: Nie mam pojęcia, chyba z pisania innego tekstu, kiedy zaczęłam się zastanawiać, czy każda forma kazirodztwa jest godna potępienia. Znaczenie miał też tytuł – przyszedł mi do głowy jako pierwszy, a resztę dorabiałam, na co spory wpływ miała przeprowadzona prasówka.
Nowakowie. Tom 3. Pod innym dachem. Z rozważań, czy rodzina jest wartością wyższą niż prawda i refleksji o bardzo skomplikowanych związkach osób, których rodzice się rozeszli.
NBK: Z moich zainteresowań, refleksji i rozważań na temat relacji córka-matka.
Przesłanie dla mojej powieści… (określ, jaką wartość dla czytelnika może mieć lektura np. studium wychodzenia z traumy, świadomość inwigilacji w sieci itp.).
BS: Piętnaście pięter ponad kocham – Ktoś, kto kocha prawdziwie nie zatrzymuje najdroższej osoby, daje jej wolność, nawet kosztem własnego cierpienia.
Między nami pokój – Kodeks karny i obyczaje nie przystają do wyzwań, z jakimi współcześnie mierzą się rodziny, konwenanse są nie na miejscu.
Nowakowie. Tom 3. Pod innym dachem – Nie można zrzucać odpowiedzialności za swoje błędy na rodziców, gdy osiągnie się dojrzałość.
NBK: Czasami to czego szukamy, jest obok, choć tego nie zauważamy.
Gdybym miał(-a) porównać mój pomysł… (wybierz inną książkę, film, serial, grę, dzieło sztuki lub utwór muzyczny i uzasadnij, co łączy to dzieło z Twoim).
BS: Piętnaście pięter ponad kocham – David Nicholls, Jeden dzień – zestaw podobnych bohaterów, Ian Mc Ewan, Pokuta – plot twist, zabieg narracyjny. Julio Cortazar, Gra w klasy – kompozycja. Filmy – W stronę morza, Za wszelką cenę, W pół drogi – temat
Między nami pokój – Nie wiem. Jest sporo filmów, ale nie widzę w nich dużego nawiązania.
Nowakowie. Tom 3. Pod innym dachem – Nie wiem. Kiedyś ktoś porównał do Buddenbrooków, więc skorzystam, choć dla mnie samej to zbyt śmiałe zestawienie. Nie będę się jednak kłócić, bo to w sumie miłe.
NBK: Nie wiem, nie znam.
Moja notka biograficzna (np. płeć, wiek, miejsce zamieszkania, wykształcenie, zawód, praca, osiągnięcia, zainteresowania).
BS: Biogram na stronie
NBK: Biogram na stronie.
